yok

Çok da istemezdi zaten çok sevilmeyi. Çok sevilmeyi isteyecek kadar yakın hissetmezdi kimseye. Önce neden yaptığını bilmeden bir kalıp içinde bulurdu kendini. Nazik olmaya çalıştıkça aptal gibi hissederdi. Ama başka türlüsünü de yapamazdı. Kalıplardan rahatsız olduğu kadar kendini onların içine koyardı. Sonra yabancılığından kurtulmak için çabalar dururdu. İnsanlar ona mesafeli dursundu ama onu gördüklerinde unutulmuş güzel bi anın tekrar canlanması gibi güven ve mutluluk hissetsinler isterdi. Arkasında kötü bir an bırakmak istemezdi. Söylemek istedikleri bu yüzden çok zordu onun için. Söyleyince yalana dönüşürdü zaten, söylemezse gerçekliği artardı ama bu gerçeği yalnız o bilirdi. Kendi filminde bir tek o vardı ve mecburen başroldü, başkalarının filmlerine de  girmezdi diğerleri gibi..